Ιστορικό

Εξέλιξη των επιστημών οίνου, αμπέλου και ποτών

Στη Γαλλία, μέχρι το 1955, με την παραγωγή του οίνου ασχολούνταν τεχνίτες οίνου, χημικοί, γεωπόνοι και φαρμακοποιοί. Τόσο όμως οι ανάγκες της παραγωγής, όσο και οι γνώσεις που παρήχθησαν, οδήγησαν τη γαλλική κυβέρνηση να καθορίσει με νόμο το νέο επάγγελμα του οινολόγου, το ρόλο και τις αρμοδιότητες του, από την καλλιέργεια της αμπέλου μέχρι τη φιάλη και το μάρκετινγκ των οίνων. Για το λόγο αυτό νομοθετήθηκε ένα νέο πρόγραμμα σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τεσσάρων ετών, το DNO (Diplôme National d’ Œnologue). Έκτοτε, το επάγγελμα του οινολόγου διαδόθηκε σε όλες τις οινοπαραγωγές χώρες και το 1976, ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (Office InternationaI de Ia Vigne et du Vin-OIV – 56η Γενική Συνέλευση) στη Λιουμπλιάνα, υιοθέτησε ένα διεθνή ορισμό του τίτλου και των αρμοδιοτήτων του οινολόγου και ενέκρινε ένα διεθνές περίγραμμα εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τον ορισμό της οινολογίας και τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών (Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου OIV 1976, Διεθνής Ένωση Οινολόγων UIOE), η οινολογία είναι η επιστήμη και η μελέτη όλων των όψεων του οίνου και των αμπελοοινικών προϊόντων, από τον τρύγο ως τη φιάλη.