Εφαρμοσμένη Ενζυμολογία

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

 

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος αναμένεται ότι ο φοιτητής θα είναι ικανός να:

• γνωρίζει βασικές αρχές που διέπουν την Βιοκατάλυση.
• να μπορεί να εξηγεί τις φυσικές σταθερές και την χημική συμπεριφορά των ενζύμων βασισμένος στις κινητικές τους ιδιότητες.
• να μπορεί να προσδιορίσει ποσοτικά ουσίες βασιζόμενος σε ενζυμικές αντιδράσεις
• εφαρμόζει τις τεχνικές της ενζυμικής τεχνολογίας για την βελτιστοποίηση της παραγωγής του κρασιού.
• να γνωρίζει τις βασικές κατηγορίες των ένζυμων και να μπορεί να προβλέπει την χημική συμπεριφορά τους και να την εφαρμόζει σε οινολογικές πρακτικές

 

Γενικές Ικανότητες

• Έρευνα, ανάλυση και σύνθεση στοιχείων και πληροφοριών για τη χρήση των απαραίτητων τεχνικών και της τεχνολογίας
• Ανάπτυξη της δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
• Αυτόνομη εργασία

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Εισαγωγή στην Ενζυμολογία, ονομασία και κατάταξη ενζύμων.
2. Περιγραφή των βιολογικών καταλυτών, ενζυμική κατάλυση.
3. Δομή των ενζύμων, ενεργός περιοχή, ειδικότητα.
4. Ενζυμική δραστικότητα – Παράγοντες που επηρεάζουν την δραστικότητα των ενζύμων (pH, θερμοκρασία, κ. λ. π.).
5. Στοιχεία ενζυμικής κινητικής
6. Αντιστρεπτοί και μη αντιστρεπτοί αναστολείς των ενζύμων – Τρόποι μέτρησης της δράσης των αναστολέων.
7. Υδρόλυση της π-νιτρο-φαινυλο-γλυκοπυρανόζης παρουσία του ενζύμου β-γλυκοζιδάση. Μέτρηση της ενζυμικής δραστικότητας της β-γλυκοζιδάσης.
8. Υπολογισμός των κινητικών παραμέτρων K_M, Vmax της β-γλυκοζιδάσης με την παρουσία γλυκόζης και φρουκτόζης.
9. Βασικά ένζυμα σακχαρομυκήτων και η δράση τους – Βασικά ένζυμα της ωρίμανσης του σταφυλιού
10. Απομόνωση και καθαρισμός των ενζύμων από διάφορες πηγές
11. Εφαρμογές των ενζύμων – Βιομηχανικά ένζυμα και εφαρμογές βιομηχανικών ενζύμων
12. Περιγραφή δράσης μελασών για την παραγωγή σακχαροδιαλυμμάτων.

 

Εργαστηριακό Μέρος

1. Προσδιορισμός της αιθανόλης με ενζυμικές αντιδράσεις
2. Προσδιορισμός της γλυκόζης και της φρουκτόζης με τη μέθοδο των ενζυμικών αντιδράσεων
3. Ποσοτικός προσδιορισμός γλυκερίνης με ενζυμικές αντιδράσεις
4. Υπολογισμός ενεργότητας λιπάσης
5. Υπολογισμός K_M, Vmax λιπάσης
6. Προσδιορισμός K_M, Vmax με ακινητοποιημένη λιπάση επαναχρησιμοποιήσιμη
7. Προσδιορισμός ενεργότητας β-γλυκοζιδάσης φασματοφωτομετρικά, κατά την υδρόλυση της π-νιτρο-φαινύλ-γλυκοπυρανόζης
8. Προσδιορισμός κινητικών παραμέτρων Vmax, K_M της β-γλυκοζιδάσης κατά την υδρόλυση της π-νιτρο-φαινύλ-γλυκοπυρανόζης.
9. Μέτρηση των κινητικών παραμέτρων K_M, Vmax της β-γλυκοζιδάσης, παρουσία αναστολέα (γλυκόζη, φρουκτόζη).
10. Ποσοτικός προσδιορισμός μηλικού οξέος με ενζυμικές αντιδράσεις

 

Ελληνική

1. Αντώνη Τρακατέλλη, «Βιοχημεία, Ένζυμα –Τεύχος Β1 ».
2. Αντώνη Τρακατέλλη, «Βιοχημεία –Τεύχος Β2 », Θεσσαλονίκη 1976
3. Lubert Stryer, « Βιοχημεία », Τόμος Ι, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο (1997) 
4. Γ. Γεωργάτσου, Τ. Α. Γιουψάνη, Δ.Α. Κυριακίδη, «Ενζυμολογία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη (2001)

 

Ξενόγλωσση

1. Beutler, H. –O. (1984) “Methods of Enzymatic Analysis” (Bergmeyer, H.U., ed.) 3rd ed., 598-606; Νerlag Chemie, Weinheim, Deerfield Beach/Florida, Basel
2. Boehringer Mannheim Biochemica “Methods of Enzymatic Food Analysis” (1984)
3. Alan Fersht, “Enzyme Structure and Mechanism”, 2nd Editiοn, W.H. Freeman.
4. Xaνier Malcata F., Reyes R. H., Garcia S. H., Hill G. C., Amundsοn H.C. and Jr. “Immοbilized Lipase Reactors fοr Modification οf Fats and Οils- A Reνiew”, Νο 67, nο. 12, JAΟCS, (1990).
5. Mollering, H. (1985) in Methods of Enzymatic Analysis (Bergmeyer, H.U., ed.) 3rd, vol. VII, pp. 39-47, Verlag Chemie, Weinheim, Deerfield Beach/Florida, Basel.
6. Ribéreau- Gayon, D. Dubourdieu, B. Donèche, A. Lonvaud, “Handbook of Enology”, Volume 1, “The Microbiology of Wine and Vinifications”, (2000) John Wiley & Sons, Ltd.